πενιχρόφρων

-ον, Μ

1. αυτός που είναι πενιχρός στον νου, που υστερεί διανοητικά

2. αυτός που σκέπτεται πενιχρά, δηλαδή ρηχά, επιφανειακά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πενιχρός + -φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. μεγαλό-φρων].